Μη μου το σύμπαν τάραττε

Και για να μη σε κουράσω, θα μπω κατευθείαν στο θέμα και θα σε ρωτήσω. Αν εγώ, προσωπικά, επιθυμήσω το κακό του Paulo Coelho και συντονιστώ μ’ αυτή μου την επιθυμία, το σύμπαν θα συνωμοτήσει ώστε να μου την πραγματοποιήσει ή λόγω συγγενικών δικαιωμάτων δεν πιάνει;  Όχι ότι έχω κάτι προσωπικό μαζί του, αλλά όλη αυτή η ενεργειακή παραφιλολογία των  ημερών, έχω την αίσθηση,  ότι μας ωθεί με τον χειρότερο τρόπο, σε έναν πολιτισμό του καναπέ και του κρεβατιού με την επίφαση φιλοσοφικών αναζητήσεων υψηλής αισθητικής και ανατολίτικης ευαισθησίας και με βασικό στόχο την αποχαύνωση του αναγνώστη που αδύναμος και ονειροπαρμένος μετονομάζει τη μαλακία σε διαλογισμό και εξυψώνεται σε στρατόσφαιρες ιδεατές και στείρες.  Και εντάξει, το δικαίωμα του αυνανίζεσθαι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Αλλά, μη μας παίρνεις ρε φιλαράκι στο λαιμό σου και αναζητούμε παντού αστρικές προβολές σαν να πρόκειται να αλλάξει η ζωή μας απλώς με μια γνώση που ούτε στο ταπεραμέντο μας είναι, ούτε στον πολιτισμό μας. Γιατί κι εγώ τους έχω κάνει τους διαλογισμούς μου, τα άνοιξα και τα τσάκρα μου, αλλά το χάρα μου μόνο με κανένα χάδι και κανένα κοψίδι το ικανοποιώ και όπως φαίνεται, κι αυτό θα μου λειφθεί σε λίγο καιρό. Και κει να δεις γλέντια. Που θα ανακαλύψουμε ότι δεν περιεχόμαστε σ’ αυτό το σύμπαν το συμπονετικό που δέχεται παραγγελιές , αλλά στο άλλο, το αδηφάγο. Και μόνοι πια, στο ενεργειακό μας αυγό, δεν θα μπορούμε ούτε σε ένα συνέδριο να πάμε, ούτε μια συνεδρία της προκοπής  να απολαύσουμε μιας και αυτά τα εναλλακτικά δεν τα καλύπτει ούτε και το ΙΚΑ. Γι’ αυτό σου λέω, πάψε να παρακαλάς και κούνα και λιγάκι το δαχτυλάκι σου γιατί σε βλέπω να καταλήγεις σαν την Αθανασία του Αιγάλεω να διαδίδεις τις  διδαχές που κάποτε σε συγκλόνισαν και δικαίως ακολούθησες πιστά,  γιατί πάνω απ’ όλα είσαι και καλός άνθρωπος.

The Esthete family #2

made in Greece

Ελληνίδα, Έλληνα,
             πολύ μου τα έχετε σπάσει τα νεύρα με την όλη μετριοπάθειά σας σχετικά με τα θέματα της οικονομίας και της πορείας της μαγευτικής μας Ελλάδας, αλλά τι να κάνω που σας αγαπώ;  Ναι. Σας αγαπώ. Ως νέα ντεκαπαρισμένη Μαρία Αλιφέρη, σας αγαπώ και το δηλώνω ευθαρσώς παρόλη την απαράδεκτη αναισθησία που σας δέρνει. Γιατί μη μου πεις πως σε ψεκάζουν και γι’ αυτό νταγκλάρεις και έρχεσαι στην αποχαύνωση.  Λυπάμαι, αλλά δεν θα σε πιστέψω.  Απλώς, όσο έχεις ακόμη οικονομίες και μπορείς και παίρνεις τσιγαράκια και πηγαίνεις στα μπουζούκια, διατηρείς το αναφαίρετο δικαίωμα της γουρουνιάς.  Και καλά κάνεις δηλαδή. Ποιος είμαι εγώ που θα σου υποδείξω τη στάση ζωής σου;  Αλλά, μωρή γουρούνα, κάθεσαι που κάθεσαι άπραγη στο σπίτι, βλέποντας  όλες αυτές τις απαράδεκτες τηλεοπτικές εκπομπές του life style και της προσαρμοσμένης κυτταρίτιδας, κάνε και μια σωστή παράλληλη πράξη.  Συντονίσου λίγο με το  συμφέρον σου.  Θες να ξυρίσεις το μουνί σου;  Πάρε bic. Αφού την έχεις την ελληνική τη φίρμα σου, εμπιστέψου την. Μη φας πατατάκια Τσακίρης, τώρα που αγοράστηκε από την Coca Cola, φάε μπισκοτάκια Παπαδοπούλου που παραμένουν ελληνικά και πρόσθεσαν και τα πολύσπορα χαρμάνια και την ανταγωνίζονται τη γερμανική τη συνταγή με μεγάλη επιτυχία.  Με λίγα λόγια, έλα στα συγκαλά σου και υποστήριξε λιγάκι ότι μας απόμεινε, πριν πουληθεί κι αυτό μέσα σε μία νύχτα και ψάχνουμε και τα αυγά και τα πασχάλια,  που κι ο Μιμίκος, αν συνεχίσεις έτσι, θα τα δανειστεί τα ρούχα της Μαίρης και θα το πουλήσει το κορμί του στα Μέγαρα κάπου στην Εθνική Αθηνών Μεγάρων, τιμή και δόξα στα ξεπουλημένα κοτόπουλα που δεν τα εμπιστεύτηκαν ποτέ οι συμπατριώτες τους.  Κι αν περνάει κι απ’ το χέρι σου γλυκέ μου, πάσης Ελλάδος, γείτονα, μία μόνο επιθυμία θα είχα σχετικά με όλους αυτούς που μας έφτασαν σ’ αυτό  το σημείο να μιλάμε για όλα αυτά τα δυσοίωνα.  Να ταφούν μπρούμυτα.