Ταχογράφος

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Κούνια που με κούναγε

Πάντα μου άρεσε να κάνω κούνια. Η παιδική χαρά της γειτονιάς μου ήταν η παιδική μου απόδραση στο μέλλον. Κάθε σπρωξιά και ένα βήμα ψηλότερα. Η αίσθηση του αέρα, κόντρα στο παιδικό μου πρόσωπο, κάθε φορά και πιο κοντά στην αίσθηση μιας δυνατής συγκίνησης πέραν των όσων είχα ως τότε βιώσει και επεξεργαστεί. Όνειρα για ένα άλμα ζωής στο παντοτινό και το άπιαστο. Και η προτίμησή μου πάντα στις κούνιες χωρίς πλάτη. Μία μόνη σανίδα επαφής και δύο αλυσίδες που ήξερες πως ανά πάσα στιγμή μπορείς να αφήσεις και να αφεθείς στην πηχτή βαρύτητα του παρόντος μένοντας για ένα δευτερόλεπτο μετέωρος στο κενό σαν τη απόλυτη ευκαιρία αιώρησης στο αβέβαιο που τότε φάνταζε μοναδικά γοητευτικό. Και όσο τα χρόνια περνούσαν, εγώ εκεί, να ανακαλύπτω και νέους τρόπους επανάληψης του αισθήματος, κάνοντας τα πόδια κουπιά στον αδιόρατο αέρα που πιστός κάθε φορά στους νόμους του μου έδινε την ευκαιρία και τη χαρά να ταξιδεύω στα όνειρά μου. Και τα όνειρα να μη σταματούν ποτέ και να με περιμένουν για νέες περιπέτειες πιο αδηφάγα κι απ’ τον ίδιο το δημιουργό τους. Και η ζωή να προχωρά και η σανίδα να έλκεται όλο και πιο κοντά στο έδαφος και οι αλυσίδες να μαγνητίζουν την σκληρή παλάμη μου και το παιχνίδι μου ταλαιπωρία και μόνο μου όνειρο η φυγή. Μακριά από την κούνια.  

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Γεώργιος Παπανδρέου - The sequel


Γιώργο μου, με συγχωρείς που σκάλισα τα οικογενειακά σου κειμήλια, αλλά είμαι λίγο περίεργος και ψάχνοντας, μία εδώ και μία εκεί, έπεσα τυχαία στο διάγγελμα του παππού σου πριν από 67 χρόνια και τρόμαξα. Σαν κακόγουστο αστείο μοιάζει. Η ίδια υπογραφή,  67 χρόνια αργότερα, σε κρίσιμη περίοδο του ίδιου κράτους. Απλώς, ο λόγος του παππού είναι άκρως πολιτικός, ενώ ο δικός σου, μικρέ ανόητε εγγονέ του, σαν ‘Σκέφτομαι και γράφω’ με θέμα  ‘Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!’. Ευτυχώς που ο παππούς πια, διελύθει εις τα εξ ων συνετέθη και γλιτώσαμε το τρίξιμο. Γιατί, αυτό μόνο μας έλειπε. Για του λόγου το αληθές λοιπόν, επισυνάπτω και τις δύο ομιλίες για να μην θεωρηθώ και προκατειλημμένος απέναντί σου, μικρό ελληνόπουλο της διασποράς.
Διάγγελμα του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (6-12-1944)

Διάγγελμα του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό στις 6 Δεκεμβρίου 1944

Με βαθείαν θλίψιν απευθύνομαι σήμερον προς το Έθνος ... Διότι, δυστυχώς, η εθνική μας ένωσις έχει πλέον διασπασθή. Γνωρίζει ο ελληνικός λαός, με πόσην πίστιν, επαλαίσαμεν, από την εποχήν του Λιβάνου, διά την πραγματοποίησιν της εθνικής μας Ενώσεως. Από τότε εκηρρύτταμεν το σύνθημα: Μία πατρίς, μία κυβέρνησις, ένας στρατός εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος εις τα διαταγάς της Κυβερνήσεως. Η επίτευξις της εθνικής μας ενώσεως υπήρξεν ευτυχές γεγονός. Και απέδωκε, κατά το τρίμηνον της κυβερνήσεως, μέγα αγαθόν υπέρ της Χώρας. Επραγματοποίησεν το "θαύμα" της αναιμάκτου απελευθερώσεως. Και από την καρδίαν ολοκλήρου του Έθνους υψώθη αίνος προς την κυβέρνησιν της εθνικής ενώσεως διά την ευτυχήν αυτήν και ιστορικής υπηρεσίαν προς την Χώραν.
Και η εθνική κυβέρνησις, εγκατασταθείσα εις την ελευθέραν πατρίδα εξακολούθησε το έργον της. Με τας προγραμματικάς κατευθύνσεις της 18ης Οκτωβρίου καθώρισεν τους σκοπούς της. Μαζύ με την ανοικοδόμησιν των οικονομικών ερειπίων έχει να εκτελέσει και τον δεύτερον άθλον: την μετάβασιν από την ανώμαλον περίοδον της εθνικής αντιστάσεως εις το ελεύθερον κράτος δικαίου, εις την επιβολήν της ελευθερίας και του νόμου, εις την πλήρην αποκατάστασιν των λαϊκών ελευθεριών και της λαϊκής κυριαρχίας. Συνεπείς προς τας επαγγελίας μας εκηρύξαμεν την αποστράτευσιν της πολιτιφυλακής του ΕΑΜ καθώς και των ανταρτικών δυνάμεων. Και εκηρύξαμεν επίσης την επιστράτευσιν της κλάσσεως του 1936, όπως απαρτίσει την Εθνοφυλακήν, η οποία να αναλάβει την υπεράσπισιν της ελευθερίας και την επιβολήν του νόμου. Αι κυβερνητικαί αποφάσεις είχον ληφθεί ομοφώνως και δικαίως ηλπίσαμεν ότι εντός του Δεκεμβρίου θα συνετελείτο η αποκατάστασις του ελευθέρου Ελληνικού Κράτους Δικαίου, το οποίον θα ήτο εγγυητής των ελευθεριών και προστάτης της ελευθερίας του λαού.
Και απροόπτως επήλθεν η κρίσις. Διατί;
Ποίος έπταισεν;
Η ευθύνη του εμφυλίου πολέμου εις τον οποίον μας οδηγούν είναι τραγική. Και το Έθνος πρέπει να γνωρίζει ποίος έπταισεν. Η επαγγελία της αποστρατεύσεως των ανταρτικών μας δυνάμεων περιέχεται εις τας προγραμματικάς δηλώσεις της κυβερνήσεως. Δεν εξηρτήθη τότε από κανέναν όρον. Εκ των υστέρων ετέθησαν όροι. Εζητήθη, εκ των υστέρων, όπως τεθή εκτός υπηρεσίας ολόκληρον το Σώμα της Χωροφυλακής. Τοιαύτη επαγγελία της αυστηράς εκκαθαρίσεως. Και μ'όλα ταύτα, διά να αποδείξωμεν την απολύτως καλήν μας πίστιν, διά να εμπνεύσωμεν πλήρη εμπιστοσύνη χάριν της παγιώσεως της Εθνικής μας Ενώσεως απεδέχθημεν τον όρον. Μας εζητήθη κατόπιν, όπως οι αξιωματικοί, οι οποίοι θα ετοποθετούντο εις την προσωρινήν Εθνοφυλακήν, την συγκροτούμενην από την κλάσσιν του 1936, εκρίνοντο από τους Υπουργούς της άκρας αριστεράς. Εις τας παλαιάς συμφωνίας μας δεν υπήρχε τοιαύτη υποχρέωσις. Υπήρχε μόνον η υποχρέωσις όπως ο Υπουργός των Στρατιωτικών κι ο Αρχιστράτηγος είναι πρόσωπα κοινής εμπιστοσύνης.
Και μ'όλα ταύτα, απεδέχθημεν και αυτόν τον όρον χάριν της παγιώσεως της Εθνικής μας Ενότητος. Και όταν κατά λάθος, λόγω του επείγοντος, εστάλησαν αξιωματικοί εις τας Επαρχίας, ως στελέχη της Εθνοφυλακής, χωρίς προηγουμένην έγκρισιν της άκρας αριστεράς, όχι μόνον προέβημεν εις την άμεσον ανάκλησίν των, αλλά απεφασίσαμεν αμέσως μεταβολάς εις το Υπουργείου των Στρατιωτικών. Εδέχθημεν τας παραιτήσεις του Υφυπουργού των Στρατιωτικών και του Γενικού Διευθυντού του Προσωπάρχου. Και αναθέσαμεν το Υπουργείον των Στρατιωτικών εις τον Στρατηγόν τον οποίον μας επρότειναν.
Συνέχεια αξιώσεων
Αλλά μας εζητήθη ακόμη, μαζύ με την αποστράτευσιν των Ανταρτικών Δυνάμεων και η διάλυσις της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου. Τοιούτος όρος δεν περιέχεται εις τας κοινάς προγραμματικάς μας δηλώσεις . Απηντήσαμεν, ότι αποτελούν τακτικόν Στρατόν.- Και ότι, ακόμη ο πόλεμος συνεχίζεται και αι δύο αυταί Στρατιωτικαί μας Μονάδες είναι αι μόναι, τας οποίας διαθέτομεν, μέχρι της οργανώσεως του τακτικού μας Στρατού, προς συμμετοχήν της Ελλάδος εις τον κοινόν Συμμαχικόν Αγώνα. Και ιδίως, τους ανεκοινώσαμεν, ότι αυτή είναι η γνώμη και της Βρεττανικής Κυβερνήσεως και του Συμμαχικού Στρατηγείου.
Και εν τούτοις επιδιώξαμεν πάλιν να εύρωμεν μίαν ικανοποιητικήν λύσιν. Μας επροτάθη να διατηρηθούν και μονάδες των Ανταρτικών μας Μονάδων. Και μας ηξιώθη προσθέτως, όπως η η δύναμις της Μονάδος του ΕΛΑΣ είναι ίση προς το σύνολον των Δυνάμεων της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου και της Μονάδος του ΕΔΕΣ. Και απεδέχθημεν και αυτήν την πρότασιν.
Είχαμεν, κατόπιν τούτου, ελπίσει ότι τα επίμαχα θέματα διηυθετήθησαν και ότι θα εβαδίζαμεν ομαλώς προς το Μέλλον.
Και όμως, απροόπτως, επήλθεν η κρίσις. Διατί;
Την 1ην Δεκεμβρίου, συμφώνως προς την ομόφωνον απόφασιν ολοκλήρου του Υπουργικού Συμβουλίου, έπρεπε η Πολιτιφυλακή του Ε.Α.Μ. να παραδώση υπηρεσίαν εις το νέον Σώμα της Εθνοφυλακής.- Αλλά η Πολιτοφυλακή ηρνείτο να παραδώση. Και τότε εκρίναμεν, ότι η Διαταγή της παραδόσεως έπρεπε να υπογραφή από όλα τα Μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Και εθεωρήσαμεν την συνυπογραφήν θέμα εμπιστοσύνης.- Αλλά οι Υπουργοί της άκρας αριστεράς παρά την ομόφωνον προηγουμένην απόφασιν δεν υπέγραψαν.
Και επήλθεν η Κρίσις.
Και τώρα, ενώπιον της συνειδήσεως του Έθνους, τίθεται το ερώτημα: Ποίος πταίει; Το Έθνος γνωρίζει, ότι εξηντλήσαμεν όλας τας προσπαθείας μας διά την διατήρησιν της Εθνικής μας Ενότητος.- Επροτιμήσαμεν να εκτεθώμεν εις σφοδράς επικρίσεις διά την υπέρμετρον υποχώρησίν μας εις τας αξιώσεις της άκρας αριστεράς.- Αλλά δεν μας επτόησεν η επίκρισις διότι αρχή του Πολιτικού Βίου μας δεν είναι η Δημοτικότης, αλλά το Χρέος.
Παραμείναμεν σταθεροί εις την προσπάθειαν, διότι εγνωρίζαμεν ποία κατάρα διά τον τόπον θα ήτο ο εμφύλιος πόλεμος. Και σήμερον, έχομεν την συνείδησιν ήρεμον, ότι δεν επταίσαμεν. Ολόκληρος η ευθύνη, ενώπιον της Ιστορίας και ενώπιον του Έθνους βαρύνει την ηγεσίαν της άκρας αριστεράς.
Διότι επανελήφθη, δυστυχώς, η περιπέτεια του Λιβάνου. Και πάλιν, επεκράτησαν οι αδιάλλακτοι. Φαίνεται, ότι εδέχοντο να υπάρχη Κυβέρνησις Εθνικής Ενώσεως, αλλά υπό τον όρον, η ολική δύναμις να ευρίσκεται εις τας χείρας των. Και διά τούτο, όταν έφθασαν αι προθεσμίαι της αποστρατεύσεως, εξηγέρθησαν. Και επέβαλαν τας θελήσεις των. Και οδηγούν την χώραν, με τα ένοπλα συλλαλητήρια, με την γενικήν απεργίαν, με την ανασύστασιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ εις εμφύλιον πόλεμον.
Τοιουτοτρόπως έγιναν ένοχοι. Εις μάτην κατηγορούν από χθες την Κυβέρνησιν, ότι προετοιμάζει τον Φασισμόν. Ότι απειλεί τας Λαϊκάς Ελευθερίας, ότι εστράφη προς την Αντίδρασιν.
Ο Νόμος της ανασυντάξεως του Στρατού μας εψηφίσθη ομοφώνως από το Υπουργικόν Συμβούλιον. Και όταν ο Στρατός μας ανασυντάσσεται κατά τρόπον σύμφωνον και με την γνώμην των, με ποίαν υλικήν δύναμιν οδηγούμεν εις τον Φασισμόν; Όλοι οι Οικονομικοί και Κοινωνικοί Νόμοι της Κυβερνήσεως επροτάθησαν από τους Υπουργούς της ’κρας αριστεράς και εψηφίσθησαν ομοφώνως από όλα τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Πώς λοιπόν εστράφημεν προς την Αντίδρασιν;
-Όχι. Η Κυβέρνησις παραμένει σταθερά εις τας κοινάς προγραμματικάς κατευθύνσεις, αι οποίαι δεν αποτελούν παραχώρησιν προς την άκραν αριστεράν, αλλά πολιτικήν πίστιν μας.
Παραμένομεν πάντοτε θανάσιμοι εχθροί του Φασισμού, πολέμιοι της αντιδράσεως, σημαιοφόροι της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Και απόδειξις παρέχεται σήμερον ακόμη, εις την διαμάχην της Πολιτοφυλακής του Ε.Α.Μ και της Εθνοφυλακής του Λαού. Η ’κρα αριστερά υποστηρίζει την Πολιτοφυλακήν, η οποία ανήκει εις μίαν Οργάνωσιν. Ημείς υποστηρίζομεν τη Εθνοφυλακήν, η οποία ενσαρκώνει την Ιδέαν του Λαού.- Κηρύττουν την Λαοκρατίαν με λέξεις και ημείς την καθιστώμεν πράξιν.
Ιδού οι υπεύθυνοι
Εν ονόματι του Λαού και του Έθνους κατηγορούμεν την ηγεσίαν της Άκρας αριστεράς, ότι οδηγεί εις εμφύλιον πόλεμον, ο οποίος αποτελεί θανάσιμον συμφοράν της Πατρίδος.
Αλλά συγχρόνως, θέλομεν να απευθυνθώμεν προς τους παλαιούς οπαδούς των.- Απευθυνόμεθα προς του Αξιωματικούς και τους άνδρας του Ε.Λ.Α.Σ., της Πολιτιφυλακής, καθώς και προς τα μέλη του Ε.Α.Μ., διά να τους είπωμεν: -"Επαλαίσατε, κατά την περίοδον της Εθνικής Αντιστάσεως, εναντίον του Κατακτητού. Και προσθέσατε ενδόξους τίτλους εις την Ιστορίαν των Εθνικών μας Αγώνων.- Και επαλαίσατε εναντίον του Κράτους.- Αλλά το Κράτος, τότε, ήτο της Κατοχής.- Και ωφείλατε να παλαίσετε ...
Σήμερον, καλείσθε επίσης από τους παλαιούς σας ηγέτας να παλαίσετε εναντίον του Κράτους.- Σήμερον όμως είναι το Κράτος της Ελλάδος. Ημπορείτε να να το πράξετε;- Με την γενικήν απεργίαν βυθίζετε σήμερον εις δυστυχίαν τον Λαόν μας. Και με την στασιαστικήν ανασύστασιν του Ε.Λ.Α.Σ. εγκαινιάζετε τον εμφύλιον πόλεμον, ο οποίος αφήνει ανοικτά τα σύνορα εις τους Εχθρούς της Πατρίδος".
ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ευγενείς και γενναίοι Αγωνισταί των Εθνικών μας Αγώνων, είναι δυνατόν να πλήξετε την Πατρίδα, εις την καρδίαν; Η Πατρίς έχει επιζήσει από τα πλήγματα και των τριών βαρβάρων κατακτητών. Αλλά δεν θα δυνηθή να επιζήση από τα πλήγματα των τέκνων της. Όχι, Νέοι της Ελλάδος, μέλη του Ε.Α.Μ. Δεν ημπορείτε να στρέψετε τα όπλα εναντίον της Πατρίδος. Κατά το στάδιον της Δουλείας η φωνή της Οργανώσεως ήτο συγχρόνως και φωνή της Πατρίδος. Και ωφείλατε να υπακούετε. Σήμερον. δυστυχώς άλλη είναι η φωνή της Οργανώσεως και άλλη η φωνή της Πατρίδος. Οφείλετε να υπακούσετε εις την φωνήν της Ελλάδος. Η Κυβέρνησις γνωρίζει ότι έχει εις το πλευρόν της την μεγίστην πλειοψηφίαν του Ελληνικού Λαού, εκφράζει επίσης την βαθείαν ευγνωμοσύνην της προς την Κυβέρνησιν και τους Εκπροσώπους ενταύθα της Μεγάλης Βρεττανίας διά την αμέριστον αυτών συμπαράστασιν προς αποκατάστασιν της τάξεως και της ελευθερίας του Ελληνικού Λαού.
Αλλά θέλομεν εις το πλευρόν μας όλους τους Έλληνας. Διότι αγωνιζόμεθα τον Αγώνα της Ελλάδος.
Ηνωμένοι, οφείλομεν να αποκαταστήσωμεν την Ελευθερίαν και τον Νόμον και να βαδίσωμεν πάλιν αποφασιστικοί προς το Μέλλον.
Με την βοήθειαν όλων των τέκνων της, καθώς και των Μεγάλων Συμμάχων μας, η Πατρίς θα επανεύρη τον δρόμον της.
ΖΗΤΩ Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ!


Διάγγελμα του πρωθυπουργού Γεωργίου  Παπανδρέου (9-11-2011)

Διάγγελμα του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό στις  9 Νοεμβρίου 2011

Ελληνίδες, Έλληνες,
Η σημερινή ημέρα είναι σημαντική και ελπιδοφόρα για την πατρίδα μας. Σήμερα, κάνουμε πράξη το εθνικά επιβεβλημένο, θα έλεγα και αυτονόητο: οι βασικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου βάζουν μαζί πλάτη, μέσα από μια Κυβέρνηση ευρύτερης στήριξης, για να κάνει η χώρα τα απαραίτητα εθνικά βήματα. Όχι μόνο για την παραμονή μας στο ευρώ, αλλά για όλα αυτά που είναι αναγκαία, προκειμένου να βγει η χώρα από μια κρίση, στην οποία μπήκε εξαιτίας σφαλμάτων του παρελθόντος, αλλά και μιας δεινής και δύσκολης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Από την πρώτη στιγμή που φάνηκε το πρωτοφανές μέγεθος της κρίσης, ήταν σαφές πως αυτό έπρεπε να κάνουμε. Να συνεργαστούμε. Όπως κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις σε τόσες χώρες ανά τον κόσμο, πόσο μάλλον στην Ευρώπη, όταν βρισκόμαστε, μάλιστα, μπροστά σε μια μεγάλη κρίση.

Αν δεν υπήρχε τώρα αυτή η συνεργασία μεταξύ μας – τώρα, στη μεγάλη κρίση – πότε θα είχαμε αυτή την εθνική συνεργασία; Από την αρχή εγώ επεδίωξα σταθερά τη συμπόρευση, τη συστράτευση, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Αυτό, πιστεύω, επιθυμούσαν σταθερά και οι πολίτες της χώρας, όλο αυτό το διάστημα.

Γι’ αυτό το πνεύμα της συνεννόησης μεταξύ μας, προσπάθησα από την πρώτη στιγμή. Η πολιτική συναίνεση στο αυτονόητο, τους βασικούς εθνικούς στόχους, ήταν το ζητούμενο. Δεν την είχαμε. Τώρα, την έχουμε. Σήμερα, παρά τις διαφορές μας, και είναι υπαρκτές οι πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές, αφήνουμε στην άκρη τις άγονες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις. Αναλαμβάνει μία Κυβέρνηση πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας, η οποία υπερβαίνει κόμματα και προσωπικές προκαταλήψεις.

Έτσι, θα κάνουμε μαζί, με εθνική ενότητα, τα αναγκαία βήματα, για να κατοχυρώσουμε την εφαρμογή των αποφάσεων της 26ης και 27ης Οκτωβρίου. Αυτή η συμφωνία παρέχει στη χώρα μας ασφάλεια, σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη εποχή.
Παράλληλα, ελπίζω και αγωνίζομαι και για κάτι ακόμα: με αυτή την προσπάθεια, να ανοίξει μια νέα εποχή στη χώρα μας. Αυτή, της ειλικρινούς συνεργασίας και της συμπόρευσης σε όσα μας ενώνουν. Έχουμε ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, να πιστέψουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, στις δυνατότητές μας, στη χώρα μας, αλλά και να σηματοδοτήσουμε παντού ότι εδώ, στην πατρίδα μας, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρό πρόβλημα, δεν είμαστε μεταξύ μας εχθροί. Μπορούμε να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο χωρίς μίσος, χωρίς πόλωση, με αλληλεγγύη προς τον διπλανό μας, με αγάπη προς την πατρίδα, να ξαναβρεθούμε στις γειτονιές, στις πλατείες, απλά, να κουβεντιάσουμε.

Από την αρχή ήταν προφανές ότι, για να πετύχουμε αυτή την ιστορική συμφωνία, θα έπρεπε να συμφωνήσουμε σε ένα πρόσωπο, που θα μας ένωνε και θα είχε την στήριξη όλων μας. Και πιστεύω ότι η επιλογή είναι ιδιαίτερα θεσμική και ενισχύει τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Για εμένα, προσωπικά, το αξίωμά μου ποτέ δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο σε μια επιβεβλημένη εθνική συνεργασία. Πήρα την απόφαση αυτή, με μόνο γνώμονα το μέλλον του τόπου. Το μέλλον της Ελλάδας.

Πήρα αυτή την απόφαση, με στόχο να συμβάλω και σε μια νέα πολιτική νοοτροπία, σε ένα νέο πολιτικό πολιτισμό, αυτόν που βασίζεται στην πεποίθηση ότι, οι Έλληνες μαζί, παλεύοντας ο ένας στο πλευρό του άλλου, μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, να χτίσουμε μια Ελλάδα πολύ διαφορετική, αυτήν που θέλουμε. Αυτή και μόνο η αξία, μου επιτρέπει να προχωρήσω σ’ αυτό τον δρόμο με αποφασιστικότητα και σιγουριά.
Σήμερα, οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας ενώνουμε τις δυνάμεις μας, για να εγγυηθούμε στις Ελληνίδες και στους Έλληνες ότι, τους επόμενους μήνες, θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο, όχι μόνο για να μείνει η χώρα μας ασφαλής στο ευρώ, αλλά και για να εφαρμόσουμε τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και να αξιοποιήσουμε τα μεγάλα οφέλη της.

Είναι μια συμφωνία, που δικαιώνει τις προσπάθειες και τις θυσίες του Ελληνικού λαού, τις δύσκολες θυσίες των τελευταίων δύο ετών. Είναι απόλυτη εθνική προτεραιότητα να προστατέψουμε αυτή τη συμφωνία ως κόρη οφθαλμού, λαμβάνοντας υπόψη και τη ραγδαία επιδείνωση – όπως βλέπουμε γύρω μας – της κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή.
Η νέα Κυβέρνηση θα πορευτεί με έναν προσδιορισμένο Οδικό Χάρτη, όλους τους επόμενους μήνες. Με τη στήριξη όλων μας.
Πρώτον, για να διασφαλίσει άμεσα την καταβολή της 6ης δόσης.

Δεύτερον, για να θέσει άμεσα σε εφαρμογή τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Αυτό σημαίνει: να ξεκινήσουν άμεσα και να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας για το νέο πρόγραμμα στήριξης, που θα φτάσει μέχρι το 2014 και που μας εξασφαλίζει 130 δις ευρώ.
Να ξεκινήσουν επίσης άμεσα οι διαπραγματεύσεις, για να πετύχουμε τη μείωση του χρέους έως 100 δις ευρώ μέσα στους επόμενους μήνες. Και αυτή η σημαντική μείωση του χρέους θα σημάνει, βεβαίως, και πολύ σημαντική μείωση των τόκων που πληρώνουμε κάθε χρόνο και, άρα, και πάρα πολύ ουσιαστική ελάφρυνση για τον Ελληνικό λαό.
Παράλληλα, η νέα Κυβέρνηση καλείται να συνεχίσει στο δρόμο όλων των μικρών, αλλά και μεγάλων αλλαγών, αυτών που ξεκινήσαμε, χτυπώντας τα βαθύτερα αίτια του οικονομικού προβλήματος, διότι το οικονομικό πρόβλημα είναι η κορυφή του παγόβουνου.

Τα βαθύτερα αίτια είναι ένα πελατειακό σύστημα, η έλλειψη διαφάνειας, η αντίληψη της ιδιοτέλειας και ιδιοποίησης του πλούτου της χώρας, η φοροδιαφυγή ως μέσο πλουτισμού, η εξαγωγή των χρημάτων στην Ελβετία και σε άλλες χώρες. Είναι όλα αυτά, τα οποία εμείς σήμερα χτυπάμε και πρέπει να συνεχίσει σε αυτό το δρόμο και η νέα Κυβέρνηση. Και πιστεύω ότι, με τις πλάτες περισσότερων κομμάτων, μπορούμε πιο αποτελεσματικά να βάλουμε τάξη στη χώρα και να εγγυηθούμε την κοινωνική δικαιοσύνη, το αίσθημα δικαίου, που ζητά τόσο πολύ – και δίκαια – ο Ελληνικός λαός.

Θέλω, λοιπόν, σήμερα να στείλω και ένα μήνυμα αισιοδοξίας και σιγουριάς σε όλους τους Έλληνες. Όταν ολοκληρωθεί η εφαρμογή της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, τα προβλήματα, βεβαίως, δεν τελειώνουν με τη μία, αλλά η διαδρομή μας θα γίνει πιο σίγουρη, πιο εύκολη, πιο ελπιδοφόρα. Η χώρα μας θα είναι πιο ασφαλής, πιο δυνατή. Θα στηριχθούμε στις δικές μας πια και όχι σε «δάνειες» δυνάμεις. Με λιγότερο χρέος, με απαραίτητους πόρους για τα επόμενα χρόνια, θα έχουμε σιγουριά. Με λιγότερους τόκους, θα υπάρχει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη και λιγότερο στη λιτότητα.

Με το σχηματισμό αυτής της Κυβέρνησης, στέλνουμε και ένα ισχυρό μήνυμα προς τους εταίρους μας και τη Διεθνή Κοινότητα. Ότι εμείς, οι Έλληνες, ξέρουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, ξέρουμε να συνεργαζόμαστε. Ανασκουμπωνόμαστε και ενωνόμαστε στα δύσκολα.
Τώρα, όλοι υπερβαίνουμε εαυτούς. Τα τελευταία δύο χρόνια, βρεθήκαμε όλοι μαζί αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη δοκιμασία των τελευταίων δεκαετιών. Είμαι περήφανος που, παρά τις δραματικές αντιξοότητες, καταφέραμε όλοι μαζί να κρατήσουμε τη χώρα μας όρθια.

Ακόμα και με αστοχίες, που ήταν αναπόφευκτες, αποφύγαμε τη βέβαιη χρεοκοπία, με συνεχείς μάχες, σκληρές διαπραγματεύσεις, ιστορικές επιτυχίες. Τη δημιουργία του μηχανισμού διάσωσης, που δεν υπήρχε στην Ε.Ε., το Μάιο του 2010. Τη βελτίωση των όρων της αρχικής μας συμφωνίας, τον περασμένο Μάρτιο. Την ιστορική απόφαση του Ιουλίου και, μετά, την ακόμα καλύτερη απόφαση της 26ης Οκτωβρίου, για τα ελληνικά συμφέροντα.

Και παράλληλα, παρά την κρίση, καταφέραμε να βάλουμε μπροστά μεγάλες και μικρές αλλαγές σε κάθε τομέα της κυβερνητικής πολιτικής, σε κάθε τομέα του δημοσίου βίου της χώρας. Πρωτόγνωρες αλλαγές σε μέγεθος, ταχύτητα και βάθος, αν συγκρίνουμε το τι έγινε στη χώρα μας τα δύο τελευταία χρόνια, με τις προηγούμενες δεκαετίες.
Αλλαγές, που θα φέρουν αποτελέσματα και στο άμεσο μέλλον, αλλά και μεσοπρόθεσμα, δημιουργώντας μια καλύτερη Ελλάδα για όλους. Θα αποτελούν μια σταθερή βάση για όλους μας και, βεβαίως, για τις νέες γενιές. Και αυτή η βάση, είναι βάση για τη νέα Κυβέρνηση που αναλαμβάνει.

Όπως έχω πει, μπροστά στο εθνικό συμφέρον, δεν λογαριάζω, ούτε λογάριασα ποτέ μου τίποτα: κανένα αξίωμα, καμία καρέκλα, κανένα πολιτικό ή προσωπικό κόστος. Γιατί για εμένα, η Ελλάδα είναι πάνω απ’ όλα. Σε κάθε μου ταξίδι, τη σημαία της χώρας, την κουβαλώ στην καρδιά μου. Και πάντα θα κουβαλώ τη σημαία της ελληνικής υπερηφάνειας και της ελληνικής αξιοπρέπειας.

Για έναν πολύ απλό λόγο: η Ελλάδα δεν είναι μοίρα. Η Ελλάδα και το να είσαι Έλληνας, είναι επιλογή. Και για εμένα, η Ελλάδα ήταν και είναι επιλογή, πόσο μάλλον ως παιδί της Διασποράς. Για εμένα, η Ελλάδα ήταν και επιλογή και πυξίδα και όραμα. Και στόχος μου πάντα, ήταν να μεταφέρω την Ελλάδα των μεγάλων δυνατοτήτων, που ξέρουμε ότι έχουμε. Των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, που διαπιστώνω καθημερινά ότι έχει η χώρα μας. Από την ομορφιά της φύσης και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων, μέχρι τον πλούτο του πολιτισμού μας σε κάθε γωνιά της χώρας μας, στο χωριό, στο βουνό, στο νησί, στη γειτονιά. Όλα αυτά που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμό.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους όσοι δούλεψαν για να φτάσουμε μέχρι εδώ, τους στενούς μου συνεργάτες, αλλά βεβαίως και ολόκληρο τον Ελληνικό λαό. Γι’ αυτό, πάνω απ’ όλα, θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω εσάς, όχι μόνο για την εμπιστοσύνη, αλλά για την αντοχή και επιμονή σε δύσκολες καταστάσεις.
Να ευχαριστήσω κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα. Χάρη σε εσάς, η Ελλάδα κέρδισε το χρόνο που χρειαζόταν, και για να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας, και για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα της εποχής, όπως την ανάγκη να βάλουμε επιτέλους τη Δημοκρατία πάνω από τις αγορές, τον άνθρωπο πάνω από τις αγορές, τον πολίτη, στο επίκεντρο, πάνω από τις αγορές, κάτι που ζητά η ανθρωπότητα, η Ευρώπη, κάτι που ζητά και η Ελλάδα. Και η Δημοκρατία, για εμάς, είναι παράδοση, τιμή και υπερηφάνεια, που κουβαλούμε αυτή την αξία.

Χάρη σε εσάς, χάρη στις δικές σας προσπάθειες, η Ελλάδα σήμερα εξακολουθεί να ελπίζει και να αγωνίζεται.
Κλείνοντας, θέλω να ευχηθώ κάθε επιτυχία στο νέο Πρωθυπουργό και στη νέα Κυβέρνηση. Θα είμαι δίπλα τους. Θα στηρίξω με κάθε μου δύναμη αυτή την προσπάθεια και εντός και εκτός Ελλάδας. Την εθνική μας προσπάθεια.

Σας ευχαριστώ.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Πολιτική γένους θηλυκού


Άρχισαν τα όργανα. Το ένστικτο της μάνας ξύπνησε. Ο γυναικείος πληθυσμός της Βουλής των Ελλήνων αντιδρά. Και έρχομαι και σκέφτομαι, ο ανυποψίαστος πολίτης. Πού ήσουν τόσα χρόνια, κούκλα μου; Τι ψήφιζες; Πού ζούσες; Δηλαδή, τι θέλετε; Να τρελαθούμε όλοι μαζί; Αλλά δεν το εκφράζω. Απλά παρακολουθώ, άναυδος. Τι όνειρο να είδαν όλες αυτές, χθες βράδυ; Γιατί ο Πρωθυπουργός, σίγουρα ψάρι είδε. Λαχτάρα! Κι ήρθε το ξημέρωμα και άρχισαν τα τηλεφωνήματα. Μεταξύ eyeliner και concealer η ανησυχία διάχυτη στους μαύρους, προς ανοικοδόμηση, κύκλους  από την αγρύπνια στα cocomat  μαξιλάρια της κυβερνήσεως. Και τα αποφασιστικά βλέμματα να κεντράρουν τις κάμερες, στοχεύοντας σταθερά  τις πληγωμένες συνειδήσεις των ευνουχισμένων τηλεθεατών. Όλη η θηλυκή ορμόνη της Βουλής συντονισμένη. Κοσμά και Δαμιανού θα γίνει της πουτάνας! Γιατί και η πουτάνα, γυναίκα εργαζόμενη είναι και θα παίξει κι αυτή το ρόλο της στα γεγονότα. Κορίτσια, προσοχή μόνο να μη σας φύγει κανένας πόντος. Γιατί δεν σας θέλω απεριποίητες. Μη μας πουν και βλάχους. Για μια αισθητική ζούμε. Άντε, κι η Παναγιά μαζί μας.