Η νύχτα είχε πέσει και το Μεταξουργείο φορούσε για ακόμη μια φορά το λάγνο άρωμα του. Αγόρια στις γωνίες, μικρές λευκές λάμπες στα επαρκώς διατηρημένα νεοκλασικά και μες στη μικρή πλατεία η Μυροβόλος. Ένα ζεστό στέκι στην παλιά γειτονιά, κόντρα στη δήθεν αναβάθμιση της περιοχής, όπου μπορείς να ταξιδέψεις στο ημίφως παρέα με όμορφες μουσικές, ποτά, αλλά και ιδιαίτερες γεύσεις. Και στο βάθος δεξιά, το κορίτσι με το ξυρισμένο κεφάλι και τα μεγάλα μάτια να βυσματώνει το χώρο με τις μουσικές και τις φωνές της ζωής μας.
-Να έρθουμε και αύριο.
-Παίζει μόνο Τρίτη και Πέμπτη.
Απογοήτευση.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.. Χαίρομαι που υπάρχουν ακροατές με κοινή αισθητική με τη δική μου..
ΑπάντησηΔιαγραφή